M.S.Eddystone. 

Hier het verleden van een geweldig schip gebouwd door E.J.Smit & Zoon's Scheepswerven N.V. te Westerbroek en te water gelaten in 1954 in opdracht van H.Schothorst.

De Eddystone was een copy van de in 1950 te water gelaten Erebus van dezelfde reder. In 1960 werd het schip eigendom van Rederij m.s."Eddystone" (Gebr.Schothorst), Groningen welke zich had aangesloten bij de Carebeka het CApiteins REders Bevrachtings KAntoor uit Groningen welke de belangen behartigde van diverse reders. Op 03-02-1961 kwam de Eddystone in zwaar weer op de rotsen bij de Glenan Islands voor de kust van Brittaniè, Frankrijk onderweg van Rotterdam naar Loriènt. Een gedeelte van de bemanning werd gered door de Loctudy reddingboot. Naast de kapitein bleven stuurman Harm Houwen en meester Engelvaart aan boord. Hij lag n.l. hoog en droog. Sleepboot-bedrijf Bureau Wijsmuller N.V. uit IJmuiden mocht het schip weer vlot trekken. Met laag water werden de gaten in haar bodem provisorisch gedicht en haar lading rollen staal werden over geladen. 04-02-1961 Na een aantal mislukte pogingen werd ze weer vlot getrokken door sleepboten Upesi en de Titan (hier op schildering) en naar Loriènt gesleept, Waar ze tijdelijk werd gerepareerd om in Harlingen op scheepswerf Welgelegen permanent gerepareerd te worden. Een schip wat in principe was opgegeven kwam weer in de vaart door de deskundigheid van Bureau Wijsmuller uit IJmuiden en de werf Welgelegen in Harlingen. Toen hij weer zee koos had ik het voorrecht dat ik als lichtmatroos op deze boot heb mogen monsteren. Hier een foto van de  bemanning waarmee ik zee mocht kiezen voor mijn eerste reis.De fotograaf, meester Engelvaart, komt met zijn hoofd boven de winch op de voorgrond uit, hij kon zo snel niet op de brug komen. Na een tussenjaar op de Mount Everest, heb ik van 1963 tot medio 1966 weer op dit schip gevaren als volmatroos, waarna ik naar school ben gegaan.Hier een foto van de bemanning op het achterschip uit die periode. Wederom ontbreekt meester Engelvaart omdat hij deze foto neemt vanaf de wal. Bovendien is kapitein Dekker met verlof en wordt vervangen door kapitein-eigenaar E.Schothorst. Tot 1972 heeft ze dienst gedaan voor dezelfde eigenaren en op voortreffelijke wijze stormen en slecht weer getrotseerd voortgestuwd zoals veel coaster door een 6 cilinder Brons dieselmotor.  In de laatste periode dat ze voor de Carebeka voer gingen de vrachtprijzen omlaag en kon ze de concurentie met modernere en snellere schepen niet meer aan. Waarna  ze werd verkocht aan Captain G.V.Blake uit Ipswitch, Engeland en geregistreerd in Geurnsey. Hierna in1974 doorverkocht aan Remodene Ltd and C.Harrison Ltd Londen,1978 aan Conrad Shipping Ltd Guernsey, In 1980 gaat ze naar Pelham Dale & Partners Ltd uit Fakenham, Norfold, en de naam wordt verandert in Carrick. Dan in 19 87 gaat ze naar Edward E. Seaman, Diss, Norfolk en gelijk door verkocht aan Fieldfalcon Ltd, Beccles, Suffolk, ( G.F. Sully shipping, Great Yarmouth managers) alles dus in het Verenigd Koninkrijk. Waarna ze in 1988 aankomt in Sittingbourne, ten zuiden van Sheernes, om daar te worden gesloopt door Liguria Maritime Ltd welke inmiddels is opgegaan in European Metal Recycling aan Milton Creek tegenover Isle of Sheppey. Het einde, na 34 jaar trouwe dienst, van een schip waarvan ik het voorrecht heb gehad om +/- 5 jaar op te hebben mogen varen.Hier nog een aktie tekening van dit fantastische schip, gemaakt door John Baird uit Letterkenny in Ierland. Een tekenaar die diverse ook nederlandse coasters  heeft getekend .

 

Bron van deze gegevens; naast mijn herinneringen,het boek CAREBEKA 1939-1983 van

J.H.Anderiesse, E.A.Kruidhof, J.Oostmeyer. En foto's van John de Vries, oud opvarende. De lokatie waar zij is gesloopt heb ik dankzij een oud opvarende van de kustvaart de 1ste meester Piet Buijs.

Ook zou ik het zeer op prijs stellen wanneer u uw mening over deze site zou willen geven via het gastenboek.