Ik ben Jacob van der Meer, auteur van het boek "Avonturen van een stuurman", en ben ruim 42 jaar getrouwd met Anneke van der Meer-Stoelwinder. We hebben 2 reeds uitwonende kinderen en 4 kleinkinderen en genieten met ons kleine hondje Tarah van ons pensioen. Na mijn loopbaan op de kustvaart in de rangen van lichtmatroos tot stuurman kwam ik na twaalf ambachten dertien ongelukken in de horeca. In een klein theater en zalenverhuurbedrijf in Leeuwarden.Dit bedrijf was een vergadercentrum wat al in 1808 door de stadstimmerman van der Wielen gesticht werd en in 1866 werd in de tuin van de vergaderruimte een concertzaal gebouwd. In 1897 werd het omgedoopt in Zalen Visser en in 1920 kwam het in handen van de familie Schaaf, waar het de huidige naam aan heeft te danken.Hier een foto van de zaal in 1935 Omdat mijn diploma's aan de wal niets waard waren moest ik beginnen als onderhoudsman en schoonmaker. Na het behalen van de benodigde horeca-papieren werd ik assistent bedrijfsleider. Zalen Schaaf werd een begrip in Leeuwarden voor toneel-en personeels verenigingen. Zelfs vonden er boks- en body-bilding wedstrijden plaats. Het was de uitvalsplaats voor het verenigingsleven en ook de grote bonden belegden er hun aktie-en ledenvergaderingen. Begin jaren 1970 nam de gemeente het over en toen deze gemeente besloot dit bedrijf in 1995 te privatiseren, stond ik op 50 jarige leeftijd op straat na bijna 20 jaren van trouwe dienst van soms 75 uren per week. Onder leiding van de toenmalige bedrijfsleider, mijn naamgenoot van der Meer en zijn echtgenote, waren het aantal uren dat z.g. gedraait werd nooit onaangenaam wat overigens anders werd na zijn pensioenering.Hier een recente foto waar men aan het opbouwen is voor een pop-concert. Dus was ik kansloos op de arbeidsmarkt. Ik heb toen als vrijwilliger asielzoekers begeleid in hun rechtsgang naar een eventuele verblijfsvergunning. Dit omstreden werk ging overigens met volledige medewerking van mijn echtgenote.
Asielzoekersopvang Ook besloot ik een studie rechten te volgen op de open universiteit om mijn vrijwilligerswerk zo goed en vooral zo eerlijk mogelijk uit te voeren. Echter, dit mocht maar 3 jaar duren tot ik in 1998 een hartklepoperatie moest ondergaan waarbij mijn mitrale-klep werd voorzien van een z.g.n. "Carpentier Edwards ring". Na deze operatie deden zich echter nogal wat complicatie's voor zodat ik 3 maal in 4 dagen geopereerd ben en sindsdien ben ik 50% invalide. Ook hierdoor ontbrak het vermogen om verder te studeren. Mijn vrouw en ik zitten dus ruim 16 jaar, overigens tot beider genoegen, bij elkaar op de lip. Op latere leeftijd slaat echter de nostalgie toe en dat heeft mij doen besluiten over enige avonturen uit mijn tijd op zee te schrijven en dit voor te leggen aan een on- demand uitgever,
wat dus heeft geleid tot het uitgeven van mijn boek. Onder de link boek vind u de aktie tot nu toe door mij is ondernomen om het boek in de markt te zetten en onder de link boek 2 een korte beschrijving over de inhoud van het boek.In de fotogalerij, in het kort mijn verleden op zee.